Sydney!

Heeee allemaal,

Australie! Jaja, daar ben ik nu. Het land aan de andere kant van de wereld, waar men naar toe gaat om kerst op het strand te vieren en te branden in de zon. Of niet natuurlijk, want het is momenteel 'ongewoon koud, bewolkt en regenachtig', wat te verwachten was gezien mijn aantrekkingskracht op wolken en prutweer. Wel zielig voor alle andere backpackers hier, maar he, maken die ook weer eens wat mee. Australie bevalt tot nu toe heel goed. Het is momenteel dinsdag, dus morgen zitten we hier een week en de tijd vliegt voorbij. Elke dag schrikken we een beetje minder van de achterlijk hoge prijzen hier (toen we net aankwamen moesten we het hostel bellen zodat ze ons zouden ophalen van het vliegveld. Omdat we geen van beiden een Australische simkaart hadden, moesten we gebruik maken van zo'n telefoon waar je muntjes in moet stoppen, maar omdat we nog geen Australisch geld hadden, moesten we eerst pinnen en daarna iets kopen zodat we wisselgeld hadden. We zagen een soort koffiehuis dus daar haalden we even een flesje water.. voor DRIE dollar. Wie betaalt er nou 3 dollar voor water, in een land waar je gewoon water uit de kraan kunt drinken?) en we zitten in een hostel met heel veel andere backpackers en reizigers. We slapen in een 8-persoons-dorm, dus we hebben steeds 6 kamergenootjes, maar op de een of andere manier gaat iedereen rond hetzelfde moment slapen waardoor je totaal geen last van elkaar hebt. Het hostel heeft gratis ontbijt van 7 tot 9, waardoor we zelfs weer een normaal ritme hebben opgepakt (gratis voedsel slaan wij natuurlijk niet af) en we doen elke dag leuke dingen met andere mensen van ons hostel.

Om dat 'dingen' iets te verduidelijken hier even een kort overzichtje van de afgelopen week:
Woensdag kwamen we aan, om 7 uur 's ochtends (voor ons gevoel 4 uur 's nachts) en nogal moe omdat ik in het vliegtuig perse 3 films wilde kijken en daardoor dus precies nul seconden slaap had gehad. In het hostel wilden we ons bed in, maar omdat het nog zo vroeg was, waren onze bedden nog niet klaar. En nee, toen zijn we niet op onze luie kont gaan zitten wachten tot we mochten slapen, maar gelijk actief op zoek gegaan naar wat we allemaal moesten regelen om werk te krijgen. Een Australisch bankaccount openen bijvoorbeeld, en we moesten ook een Tax File Number aanvragen om niet teveel belasting te betalen. Rond een uur of half 2 's middags stortten we wel echt in en hebben we een powernap gehouden tot slechts 6 uur 's avonds want we wilden geen jetlag krijgen. We haalden eten bij de supermarkt (we moeten voortaan zelf koken, wat even wennen is aangezien we de afgelopen drie maanden letterlijk elke dag uit eten zijn geweest omdat dat serieus goedkoper is dan zelf iets maken) en ook al is alles twee keer zo duur als in Nederland, als je spullen in de aanbieding haalt is het best te doen. Na het eten zijn we weer ons bed in gedoken om onze achterstallige slaap in te halen, en dat is ons vrij goed gelukt (in een soort coma gelegen voor 10 uur).
De twee dagen erna hebben we alsnog vrij weinig uitgevoerd. We hebben nog wat praktische zaken geregeld (simkaart, verzekering etc.) en daarna was het tijd om op zoek te gaan naar werk, wat er niet is. In ons hostel zijn super veel mensen op zoek naar werk, maar slechts een paar hebben een vaste baan. Een klein aantal heeft af en toe een dagje dat ze wat kunnen bijklussen, maar de meerderheid is op zoek naar werk. We blijven in Sydney voor een best wel korte tijd, en bovendien hebben we ook geen garantie dat we kunnen blijven voor kerst en oud&nieuw aangezien we nog geen slaapplaats hebben gevonden voor die tijd, dus geen restaurant dat ons aanneemt, wat ik me kan voorstellen, maar het schijnt dat zelfs mensen die hier voor een half jaar blijven moeite hebben om iets vasts te vinden. Banen voor slechts twee weken zijn ook moeilijk te vinden, maar via via hebben we toch een emailadres weten te bemachtigen van een werkgever en wellicht kunnen we van 13 tot 24 december op straat rendiergeweien verkopen (ik weet het, denderende baan, maar het is beter dan niets:) ).

Aangezien we tot de 13e waarschijnlijk toch geen geld zouden verdienen, konden we net zo goed genieten van onze vrije tijd hier: We hebben rondgelopen in Sydney en het beroemde Operahouse gezien, in het zonnetje gezeten in het park (wat me een prachtige zonnebrilafdruk heeft opgeleverd) en zijn ook nog een dag naar het strand geweest. Vrij bijzonder, zo'n zonnige dag met mij in de buurt, maar ik was mijn zonnebrandcreme vergeten, dus dan is zon waarschijnlijk erger dan bewolking. Het was heerlijk weer, strakblauwe lucht, en de zee was koud met hoge golven en veel surfers, en geen haaien gespot, dus een perfect stranddagje.
De groep met wie we naar het strand gingen, is heel gezellig, er zitten een hoop duitsers tussen, een paar engelsen, een fin, een paar italianen, twee zweden, een enkele franse en wij zijn zowaar de enige nederlanders. Heerlijk multicultureel dus. Een van de Engelsen bedenkt de hele tijd vragen waar felle discussies over gevoerd worden, en om een voorbeeld te noemen zal ik hier even een situatie schetsen. Mocht je een briljant antwoord hebben, aarzel niet het met me te delen.

Stel je voor, je loopt op straat, het is drie uur 's nachts en er is niemand te bekennen in de wijde omgeving. Plotseling stopt er een auto naast je. Een man stapt uit en zegt dat hij een lijk in de kofferbak van de auto heeft liggen. Er ligt ook een koffer op de passagiersstoel met een miljoen euro. Als jij van het lijk afkomt, mag je het geld hebben. Zou je dat doen, ja of nee? En zo ja, hoe zou je dat aanpakken? Er zijn geen verborgen motieven, er ligt geen politie op de hoek te wachten om je op te pakken zodra je ja zegt ofzoiets, het is precies zoals die man zegt dat het is.

Ik geef toe, het zijn niet de meest waarschijnlijke situaties, maar desondanks is het vermakelijk en hij blijft met nieuwe voorbeelden komen. Met diezelfde groep gingen we dag erna naar de Blue Mountains. Dat zijn bergen op twee uur afstand van Sydney die elke tourist heeft gezien, en waarschijnlijk een hoop Australiers zelf ook, dus dat konden wij natuurlijk niet missen. Dat er voor die dag meer dan 80% regen was voorspeld deed er niet toe, dachten we. Dus wij met de bus & trein & metro naar de Blue Mountains en precies op het moment dat we 1 foto hadden gemaakt van het prachtige uitzicht, begon het te regenen. Er zijn daar allemaal routes naar uitzichtpunten, watervallen en mooie natuur, maar op de een of andere manier had niemand daar echt meer zin in, behalve ik en nog een ander. Dus terwijl iedereen daar onder een klein afdakje gepropt stond toe te kijken, zijn wij de regen in gegaan en gewoon gaan lopen. Nat zou ik die dag toch wel worden, en als je loopt krijg je het niet zo snel koud en het zou ergens best jammer zijn om 4 uur met het openbaar vervoer te reizen om onder een afdakje te staan, dus het maakte me niet zoveel uit. Het was echt een superleuke route, en die Engelse jongen vond de regen ook wel grappig- een 'liever zon, maar ach'-instelling - dus hebben we ons prima vermaakt. Op een gegeven moment stopte het zelfs met regenen dus werd het helemaal leuk en hebben we ziek hoge watervallen en diepe afgronden gezien. Het deed me echt heel erg denken aan de Grand Canyon in Amerika, maar dan groener en met watervallen enzo. Helaas niet veel foto's, want ik had de camera voor de zekerheid achtergelaten bij Anke, maar jullie kunnen je er vast iets bij voorstellen:)

's Avonds is iedereen in het hostel aan het koken in de gezamenlijke keuken en dan eten we ook met z'n allen. Het is een grote gezellige boel en ook omdat het goedkoper uitpakt om samen te eten, is iedereen steeds samen boodschappen aan het doen en koken en afwassen. Er is ook een tv-ruimte waar ze honderden films hebben, dus mocht je even geen zin hebben in de drukte, kun je ook lekker een filmpje gaan kijken. Het hostel organiseert ook elke dag een soort uitje, alhoewel, het zijn niet altijd uitjes. In het weekend regelen ze bijvoorbeeld gratis vervoer naar een club, maar doordeweeks zorgen ze ook voor goedkoop eten. Vanavond is pizzadag, en kun je pizza krijgen voor slechts $5! Best goeie deal, toch? En elke vrijdag maken ze fish & chips, donderdags krijg je gratis worstenbroodjes en woensdag gratis transport naar de bioscoop, en je krijgt zelfs gratis popcorn!

Maar goed, ons hostel is de hele tijd compleet vol, en omdat er zoveel mensen in het hostel zitten, zijn er altijd wel een paar die vaak sportief doen en dan 's ochtends gaan hardlopen. In een enthousiaste bui hadden Anke en ik gezegd dat we ze zouden vergezellen, dus gisterochtend, maandagochtend om 09.00, zijn we met onze 'runningcrew' gaan hardlopen. Er zit iemand bij die al een stuk of 5 marathons heeft gerend en personal trainer is in het dagelijks leven, dus we hadden een flink tempo te pakken (met natuurlijk de benodigde motiverende opmerkingen hier en daar) en zijn rond het Opera house en door het park gerend en hebben het uiteindelijk meer dan een uur volgehouden zonder vandaag spierpijn te hebben!

Oke, ik zou dolgraag nog een hoop andere dingen vertellen, maar ik zit momenteel in een bibliotheek en blijkbaar is het niet de bedoeling dat je hier blogs schrijft en social media gebruikt (wat niet eens kan aangezien ze hotmail en facebook hebben geblokkeerd...) dus er zit een vrouwtje heel chagrijnig over mijn schouder mee te kijken of ik iets doe wat niet mag. Goddank is Nederlands allesbehalve een internationale taal waardoor ze niet weet of dit nou mag of niet, maar ik heb het idee dat ze aanvoelt dat ik hier geen research aan het doen ben, dus ik ga de volgende keer wel verder. Dan laat ik jullie weten hoe het is om rendiergeweien te verkopen in Sydney, je verjaardag te vieren aan de andere kant van de wereld en op het strand te zitten in december!

Hopelijk genieten jullie daar van alle sneeuw en de kou, en hebben jullie een leuke sinterklaas achter de rug (overgebleven pepernoten mogen bewaard worden mits de verpakking nog dicht is momenteel) en geniet maar van een koude kerst terwijl ik aan het barbequeen ben op het strand!

Lieeeeefs,
Fuuk